Geef de strijd op, begraaf je strijdbijl… 

Ja, leg je wapens neer en wapper met die witte vlag, de vlag van vrede tussen jezelf en de strijd met angst. Laat angst niet je vijand zijn. 

Angst is een onderdeel van ons overlevingsmechanisme in ons brein. Het is er. Angst helpt op deze manier. Als jij ‘s nachts in het donker in het bos loopt, is het gezond dat je spanning voelt en op je hoede bent, je lijf bereidt zich voor op een eventuele vlucht reactie, mocht een wild dier uit de bosjes komen. Zo is angst een van de 6 gezonde basisemoties.

Alleen bestaat er ook niet helpende angst. Die het leven flink overhoop kan gooien, die je dagelijks kan beïnvloeden in wat je wel, of juist verlamd door angst niet kunt doen.

Ook deze angst is er. Ook deze angst bestaat en is een werkelijkheid in je beleving.
Ook deze angst mag er zijn, het is tenslotte jouw ervaring. Alleen functionerend vanuit hetzelfde overlevingsmechanisme met alle toeters en bellen erop en eraan (zweten, spanning, duizeligheid noem het maar op).

Je kunt leren leven mét angst, want alleen dan zal de angst in last verminderen. Verzet je je tegen een emotie als angst? Dan is het net als verzetten tegen een signaal als honger. Een zelfde lichamelijk signaal dat je brein je geeft, waar jij zelf de keuze in hebt, ga ik eten of niet? Ga ik mij door niet helpende angst laten lijden & leiden, of niet?

Het leven is ook mooi, mét angst.