Is het jou ook wel eens opgevallen, dat angst veel aandacht eist?
Jup, mij wel. De emotie angst, geeft vanuit ons brein namelijk een signaal af… Soms met alle toeters en bellen die erbij horen zoals:
- zweten
- blozen
- trillen
- hartkloppingen
- sneller ademhalen…
En naast die lichamelijke verschijnselen (medische oorzaak uitgesloten!) kan het brein er ook iets van… Zoals:
- angstige gedachtes
- piekeren
- op hol slaan
- niet meer helder kunnen nadenken..
Dat is wat een emotie als angst kan doen. ‘Normale’ angstreacties op zich. En begrijpelijk, dat als je lijf en je brein alles uit de kast haalt, dat daar je aandacht automatisch naar uit gaat, toch? Ik snap het wel! Als hier iemand toetert, merk ik het ook direct op. En alleen maar goed ook, als er een dreigend gevaar is! Dat maakt angst nuttig.
Alleen, helpt dat niet altijd. Want soms geeft ons brein de emotie Angst af, terwijl het niet nodig is. Als er geen direct levensbedreigend gevaar is.
Dan kan het helpen om je aandacht dus te richten op wat je doet (je taak) & je omgeving, in plaats van op jouzelf. Met jouzelf bedoel ik de bovengenoemde kunstjes die je brein en je lijf uit de kast trekt om jouw aandacht te krijgen.
Probeer dus, als je opmerkt dat het ‘angst alarm’ afgaat en je weet ‘rationeel’ dat het niet nodig is je aandacht te richten op je taak & je omgeving.
Focus al je aandacht op een Taak (voorbeeldje):
- drink een kop thee
- richt je aandacht op het glas
- voel je lippen nat worden
- voel hoe warm de thee voelt
- proef de smaak van de thee
- Samengevat: doe hetgeen wat je doet met al je aandacht dáár op gericht
Op je omgeving:
- Focus je op je zintuigen en beschrijf ze
- Wat ruik je?
- Wat hoor je?
- Wat zie je?
- Wat voel je?
- Wat proef je?
Let op! Het is niet de bedoeling om dit in te zetten om de angst uit de weg te gaan. Nee, het kan het draaglijker maken om de angst er te mogen laten zijn!
& ik sluit ‘m af met een van mijn favo uitspraken: wat je aandacht geeft dat groeit!
Oefenen je aandacht te verplaatsen is belangrijk!
